Er zijn hoge concentraties vitamine B1 in de buitenste lagen en kiemen van granen, evenals in gist, rundvlees, varkensvlees, noten, volle granen en peulvruchten.

Groenten en fruit die het bevatten zijn bloemkool, lever, sinaasappels, eieren, aardappelen, asperges en boerenkool .

Andere bronnen zijn biergist en zwarte bandmelasse.

Ontbijtgranen en producten gemaakt met witte bloem of witte rijst kunnen worden verrijkt met vitamine B.

In Nederland consumeren mensen ongeveer de helft van hun vitamine B1-inname in voedingsmiddelen die van nature thiamine bevatten, terwijl de rest afkomstig is van voedingsmiddelen die verrijkt zijn met de vitamine.

Door voedsel te verwarmen, te koken en te verwerken en in water te koken, wordt thiamine vernietigd. Omdat vitamine B1 in water oplosbaar is, lost het op in kookwater. Witte rijst die niet is verrijkt, bevat slechts een tiende van de thiamine die beschikbaar is in bruine rijst.

Een sneetje volkorenbrood bevat 0,1 mg, ofwel 7 procent van de dagelijkse behoefte. Kaas, kip en appels bevatten geen thiamine.

Mensen hebben een continue toevoer van vitamine B1 nodig, omdat het niet in het lichaam wordt opgeslagen. Het zou deel moeten uitmaken van de dagelijkse voeding.

Vitamine B1  (thiamine) helpt complicaties in het zenuwstelsel, de hersenen, de spieren, het hart, de maag en de darmen te voorkomen. Het is ook betrokken bij de stroom van elektrolyten in en uit spier- en zenuwcellen.

Gebruik in de geneeskunde

Patiënten die thiamine kunnen krijgen om lage vitamine B1-spiegels te behandelen, zijn onder meer patiënten met perifere neuritis, een ontsteking van de zenuwen buiten de hersenen, of pellagra.

Mensen met colitis ulcerosa, aanhoudende diarree en slechte eetlust kunnen ook thiamine krijgen. Degenen die in coma zijn, kunnen thiamine-injecties krijgen.

Sommige atleten gebruiken thiamine om hun prestaties te verbeteren. Het is geen verboden stof voor atleten in Nederland.

Andere aandoeningen waarbij thiaminesupplementen kunnen helpen, zijn onder meer:

• AIDS
• aften
• staar
• glaucoom en andere problemen met het gezichtsvermogen
• cerebellair syndroom, een type hersenbeschadiging
• baarmoederhalskanker
• diabetische pijn
• spanning
• hartziekte
• nierziekte bij patiënten met diabetes type 2
• reisziekte
• een verzwakt immuunsysteem.

Niet al deze toepassingen zijn definitief bevestigd door onderzoek.

Een tekort aan vitamine B1 leidt vaak tot beriberi, een aandoening met problemen met de perifere zenuwen en verspilling.

Gewichtsverlies en anorexia kunnen zich ontwikkelen.

Er kunnen mentale problemen zijn, waaronder verwarring en geheugenverlies op korte termijn.

Spieren kunnen zwak worden en cardiovasculaire symptomen kunnen optreden, bijvoorbeeld een vergroot hart.

Hoeveel vitamine B1 hebben we nodig?

In Nederland is de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) van via de mond ingenomen thiamine, 1,2 mg voor mannen en 1,1 mg voor vrouwen ouder dan 18 jaar. Zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, vanaf elke leeftijd, moeten elke dag 1,4 mg consumeren.

Wie loopt risico op B1-tekort?

Mensen met een slecht voedingspatroon, kanker, ” ochtendmisselijkheid ” tijdens de zwangerschap, bariatrische chirurgie en hemodialyse lopen het risico op thiaminedeficiëntie.

Mensen die regelmatig te veel alcohol drinken, kunnen een tekort hebben, omdat ze thiamine mogelijk niet uit hun voedsel opnemen.

Andere ziekten, zoals HIV, kunnen de opname van voedingsstoffen verminderen en dit kan leiden tot een tekort aan vitamine B1.

Alle B-vitamines zijn oplosbaar in water. Ze helpen koolhydraten , vetten en eiwitten om te zetten in energie of glucose.

B-vitamines zijn nodig om de lever, huid, haar en ogen gezond te houden. Ze spelen ook een rol in het zenuwstelsel en zijn nodig voor een goede hersenfunctie.

De B-vitamines worden ook wel anti-stress vitamines genoemd, omdat ze het immuunsysteem van het lichaam versterken in tijden van stress.

Interacties

Thee en koffie bevatten tannines, chemicaliën die kunnen interageren met thiamine, waardoor het moeilijker te absorberen is.

Sommige chemicaliën in rauwe schaaldieren en vis kunnen thiamine vernietigen, wat mogelijk kan leiden tot een tekort als het in grote hoeveelheden wordt gegeten. Koken vernietigt deze chemicaliën, maar het vernietigt ook thiamine.