Kaas
Kaas is een eeuwenoud hoofdbestanddeel, geliefd om zijn rijkdom, romigheid, smaak en verzadigende eigenschappen. Het werd ontdekt in oude beschavingen tijdens de opkomst van de landbouw en de domesticatie van schapen en geiten voor hun melk. Per ongeluk, toen de melk urenlang in de zon had gezeten, werd het zuur en stremden de eiwitcomponenten tot vaste stoffen. Toen het vloeibare deel, of wei, werd afgetapt en verwijderd, waardoor alleen de vaste wrongel overbleef, realiseerden boeren zich dat deze wrongel een aangename smaak had.
Kaas is een voedzaam zuivelproduct dat eiwitten, vetten en mineralen levert. Sommige harde blokkazen die weinig vocht bevatten, zoals Parmigiano-Reggiano en oude cheddar, zijn gemakkelijk te bewaren en goed te vervoeren omdat ze niet gekoeld hoeven te worden. Kaas kan bij sommige mensen beter worden verdragen dan melk omdat het minder lactose bevat, een soort suiker dat niet gemakkelijk wordt verteerd als mensen het enzym missen om het af te breken.
Bron van
Kaas en gezondheid
Volvette zuivelproducten bevatten veel verzadigd vet en een beetje cholesterol. Melkvet is ongeveer 70% verzadigd vet, 25% enkelvoudig onverzadigd en 5% meervoudig onverzadigd. Omdat een hoge inname van verzadigd vet het LDL-cholesterolgehalte kan verhogen en omdat kaas vaak veel natrium bevat, wordt over het algemeen aanbevolen om kaas in beperkte hoeveelheden te eten, omdat de componenten ervan een negatief gezondheidseffect kunnen hebben.
Het lijkt erop dat kaas enig voordeel kan hebben bij beroertes en gewichtsveranderingen, met name bij het vervangen van rood vlees in het dieet. Dat gezegd hebbende, kunnen de voedingspatronen die verband houden met kaasinname een verschil maken.