Vitamine B-12 is een in water oplosbare vitamine, net als alle andere B-vitamines.

Dit betekent dat het kan oplossen in water en door de bloedbaan kan reizen. Het menselijk lichaam kan tot vier jaar vitamine B12 opslaan. Elke overtollige of ongewenste vitamine B12 wordt uitgescheiden in de urine.

Vitamine B-12 is de grootste en meest structureel gecompliceerde vitamine. Het komt van nature voor in vleesproducten en kan alleen industrieel worden geproduceerd door bacteriële fermentatiesynthese.

Vitamine B-12 komt van nature voor in dierlijke producten, zoals vis, vlees, eieren en zuivelproducten. Het komt meestal niet voor in plantaardig voedsel.

Goede voedingsbronnen van vitamine B12 zijn onder meer:

• rundvlees
• varkensvlees
• ham
• gevogelte
• lam
• vis, vooral schelvis en tonijn
• zuivelproducten, zoals melk, kaas en yoghurt
• sommige voedingsgistproducten
• eieren

Sommige soorten soja melk en ontbijtgranen zijn verrijkt met vitamine B12.

Vitamine B-12 is cruciaal voor de normale functie van de hersenen en het zenuwstelsel. Het is ook betrokken bij de vorming van rode bloedcellen en helpt bij het maken en reguleren van DNA.

Het metabolisme van elke cel in het lichaam is afhankelijk van vitamine B12, omdat het een rol speelt bij de synthese van vetzuren en de energieproductie. Vitamine B-12 maakt het vrijkomen van energie mogelijk door het menselijk lichaam te helpen foliumzuur te absorberen .

Het menselijk lichaam maakt elke minuut miljoenen rode bloedcellen aan. Deze cellen kunnen zich niet goed vermenigvuldigen zonder vitamine B12. De productie van rode bloedcellen vermindert als de vitamine B12-spiegels te laag zijn. Bloedarmoede kan optreden als het aantal rode bloedcellen daalt.

Overmatige inname van vitamine B12 heeft geen giftige of schadelijke eigenschappen aangetoond. Mensen worden echter altijd geadviseerd om met hun arts te praten voordat ze beginnen met het nemen van supplementen.

Zelfs iets lager dan normale niveaus van vitamine B12 kunnen symptomen van een tekort veroorzaken, zoals depressie, verwardheid, geheugenproblemen en vermoeidheid. Deze symptomen alleen zijn echter niet specifiek genoeg om een ​​vitamine B12-tekort te diagnosticeren.

Andere symptomen van vitamine B12-tekort zijn constipatie, verlies van eetlust en gewichtsverlies.

Zodra de symptomen escaleren, kunnen ze neurologische veranderingen omvatten, zoals gevoelloosheid en tintelingen in de handen en voeten. Sommige mensen kunnen moeite hebben om hun evenwicht te bewaren.

Baby’s die vitamine B12 missen, kunnen ongebruikelijke bewegingen vertonen, zoals gezichtstrillingen, evenals reflexproblemen, voedingsproblemen, irritatie en eventuele groeiproblemen als het tekort onbehandeld blijft.

Vitamine B12-tekort brengt een ernstig risico op permanente zenuw- en hersenbeschadiging met zich mee. Sommige mensen met onvoldoende vitamine B12 hebben een hoger risico op het ontwikkelen van psychose, manie en dementie.

Onvoldoende vitamine B12 kan ook leiden tot bloedarmoede. De meest voorkomende symptomen van bloedarmoede zijn vermoeidheid, kortademigheid en een onregelmatige hartslag. Mensen met bloedarmoede kunnen ook last krijgen van:

• een zere mond of tong
• gewichtsverlies
• bleke of vergelende huid
• diarree
• menstruatie problemen

Vitamine B12-tekort maakt mensen ook vatbaarder voor de effecten van infecties.

Wie loopt er gevaar?

Veganisten lopen het risico op vitamine B12-tekort, omdat hun dieet geen dierlijke voedingsproducten bevat. Zwangerschap en borstvoeding kunnen een tekort bij veganisten verergeren. Plantaardige voedingsmiddelen bevatten niet genoeg cobalamine (B12) om een ​​langdurige gezondheid te garanderen.

Mensen met pernicieuze anemie kunnen vitamine B12 missen. Pernicieuze anemie is een auto-immuunziekte die het bloed aantast. Patiënten met deze aandoening hebben onvoldoende intrinsieke factor (IF), een eiwit in de maag dat het lichaam in staat stelt vitamine B12 op te nemen.

Andere risicogroepen zijn mensen met problemen met de dunne darm, bijvoorbeeld een persoon wiens dunne darm operatief is ingekort. Ze kunnen cobalamine mogelijk niet goed opnemen. Mensen met de ziekte van Crohn zouden risico een lopen, maar onderzoekers beweren dat er een gebrek aan bewijs is om dit te bevestigen.

Personen die diabetes behandelen met metformine wordt geadviseerd om hun vitamine B12-gehalte te controleren. Metformine kan de opname van vitamine B12 verminderen.

De behandeling omvat vitamine B12-injecties. Een vitamine B12-injectie moet worden toegediend aan mensen die problemen hebben met de opname van voedingsstoffen.

Sommige mensen hebben moeite met het opnemen van vitamine B12 uit voedselbronnen en moeten mogelijk supplementen nemen.

Dit omvat oudere volwassenen, patiënten met pernicieuze anemie en mensen met achloorhydrie of darmaandoeningen die mogelijk problemen hebben met het opnemen van vitamine B12 uit voedsel.

Veganisten kunnen supplementen nemen om een ​​tekort te voorkomen, omdat het veganistische dieet de vleesproducten verwijdert die van nature B-12 leveren. Dit is vooral belangrijk tijdens de zwangerschap en tijdens het geven van borstvoeding.

Er zijn geen meldingen geweest van een bijwerking op B-12 sinds 2001, toen een persoon in Duitsland rosacea meldde als gevolg van een B-12-supplement. Er zijn ook gevallen van door B12 veroorzaakte acne gemeld.

Cyanocobalamine is een injecteerbare vorm van het supplement dat sporen van cyanide, een giftige stof, bevat. Als gevolg hiervan zijn er enkele zorgen geuit over de mogelijke effecten ervan. Veel groenten en fruit bevatten deze sporen echter en het wordt niet als een significant gezondheidsrisico beschouwd.

Dit type supplement wordt echter niet aanbevolen voor mensen met een nieraandoening.