Selenium is een voedingsstof die een sleutelrol speelt bij het in stand houden van het schildklierhormoonmetabolisme en de DNA-synthese en bij de bescherming van het lichaam tegen oxidatieve schade en infectie.

Het lichaam slaat meestal wat selenium op in het menselijk weefsel, meestal in de skeletspieren, nadat het het heeft gekregen van voedsel dat sporen bevat. Deze voedingsmiddelen omvatten paranoten, zeevruchten en vlees.

De hoeveelheid selenium in voedsel hangt af van de concentratie van de bodem en het water waar het groeide. Mensen kunnen het mineraal ook aan voedsel toevoegen of als supplement consumeren.

Selenium kan een rol spelen in verschillende aspecten van de menselijke gezondheid, maar wetenschappers doen nog steeds meer klinisch onderzoek om de impact van de voedingsstof te bepalen.

Cognitieve achteruitgang

De antioxidantactiviteit van selenium kan het risico op zowel leeftijdsgebonden cognitieve achteruitgang als stoornissen die het gevolg zijn van aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer helpen verminderen.

Schildklieraandoeningen

Selenium speelt ook een belangrijke rol bij het in stand houden van een gezonde schildklierfunctie.

Kanker

De rol van selenium bij DNA-herstel betekent dat het een rol kan spelen bij de preventie van kanker. Dit kan echter afhangen van het type selenium en het type kanker dat een persoon heeft.

Andere voordelen

Sommige onderzoeken geven aan dat selenium ook kan helpen voorkomen dat hiv zich ontwikkelt tot aids en het risico op een miskraam kan verminderen.

Wetenschappers hebben ook gesuggereerd dat seleniumspiegels tijdens de zwangerschap een factor kunnen zijn bij de ontwikkeling van astma bij kinderen.

Hoewel selenium verband houdt met veel aspecten van het menselijke gezondheid, is er niet genoeg bewijs om aan te tonen dat het nemen van seleniumsupplementen een van deze aandoeningen kan voorkomen.

Selenium wordt meestal aangetroffen in volle granen en dierlijke producten zoals vis en eieren. De hoeveelheid selenium in granen en voedsel op basis van granen hangt af van het bodemgehalte waar ze groeiden.

De volgende voedingsmiddelen zijn: goede bronnen van selenium:

• Paranoten: 544 microgram (mcg), of 989% van de aanbevolen dagelijkse waarde (DV).
• Tonijn: 3 ons tonijn, droog gekookt, bevat 92 mcg, of 167% van de ADH.
• Gebakken heilbot: drie ons, droog gekookt, bevat 47 mcg, of 85% van de ADH.
• Gekookte bruine rijst: één kopje bevat 19 mcg.
• Ei: Een groot ei bevat 15 mcg.
• Wit brood: één sneetje levert 10 mcg op.

De aanbevolen DV voor selenium is: 55 mcg per dag. Tijdens de zwangerschap moet een vrouw 60 mcg consumeren en tijdens het geven van borstvoeding moeten vrouwen 70 mcg per dag consumeren.

Seleniumtekort is wereldwijd zeldzaam en het duurt vaak jaren voordat het zich ontwikkelt. Het komt meestal alleen voor in regio’s met een zeer laag seleniumgehalte in de bodem, zoals verschillende regio’s in China. volgens het ODS, hebben suppletieprogramma’s deze tekortkomingen bij de Chinese bevolking grotendeels weggenomen.

De bovengrens voor het optimale niveau van selenium in het lichaam is: 400 mcg voor volwassenen. Het komt zelden voor dat iemand een overdosis selenium binnen krijgt, (vooral door selenium in voedsel).kan verminderen of gezondheidsproblemen kan helpen voorkomen.