Fluoridevergiftiging

Acute, hoge blootstelling aan fluoride kan leiden tot:

• buikpijn
• overmatig speeksel
• misselijkheid en overgeven
• toevallen en spierspasmen

Flouride komt voor in veel watervoorzieningen en wordt in veel landen aan drinkwater toegevoegd.

Het wordt ook gebruikt in de volgende tandheelkundige producten:

• tandpasta
• cement en vullingen
• gels en mondspoelingen
• vernissen
• sommige merken floss
• fluoridesupplementen, aanbevolen in gebieden waar water niet gefluorideerd is

Niet-tandheelkundige bronnen van fluoride zijn onder meer:

• geneesmiddelen die geperfluoreerde verbindingen bevatten

• voedsel en dranken gemaakt met water dat fluoride bevat
• pesticiden
• waterdichte en vlekbestendige artikelen met PFC’s

Overmatige blootstelling aan fluoride kan komen van:

• fluoridering van openbaar water
• hoge concentraties fluoride in natuurlijk zoet water
• gefluorideerde mondspoeling of tandpasta
• ongetest flessenwater
• ongepast gebruik van fluoridesupplementen
• sommige voedingsmiddelen

Niet alle blootstelling aan fluoride is te wijten aan het toevoegen van de chemische stof aan water en tandheelkundige producten.

Sommige geografische gebieden hebben drinkwater dat is van nature rijk aan fluoride, bijvoorbeeld Zuid-Azië, het oostelijke Middellandse Zeegebied en Afrika.

Mogelijke bijwerkingen van overmatige inname van fluoride zijn onder meer:

• verkleuring van tanden
• botproblemen

Flouride is in verband gebracht met een vermindering van tandbederf.

(ADA) zegt dat fluoride in water gemeenschappen ten goede komt omdat het:

• vermindert tandbederf met 20 tot 40 procent
• beschermt tegen gaatjes
• is veilig en effectief
• bespaart geld op tandheelkundige behandelingen
• is natuurlijk

Fluoride is aanwezig in natuurlijk water. Het toevoegen van fluoride, zegt het ADA, is als het versterken van melk met vitamine D , sinaasappel sap met calcium of granen met B- vitamines en foliumzuur.

Hoe werkt het?

Fluoride voorkomt tandbederf door:

• het veranderen van de structuur van het zich ontwikkelende glazuur bij kinderen onder de 7 jaar, zodat het beter bestand is tegen zuuraanvallen
• een omgeving bieden waar glazuur van betere kwaliteit wordt gevormd, dat beter bestand is tegen zuuraanvallen
• vermindering van het vermogen van bacteriën in plaque om zuur te produceren

Het gaat om de volgende processen:

Bescherming tegen demineralisatie: Wanneer bacteriën in de mond zich combineren met suikers, produceren ze zuur. Dit zuur kan het tandglazuur aantasten en onze tanden beschadigen. Fluoride kan tanden beschermen tegen demineralisatie die wordt veroorzaakt door het zuur.

Remineralisatie: als zuur al enige schade aan de tanden heeft veroorzaakt, hoopt fluoride zich op in de gedemineraliseerde gebieden en begint het glazuur te versterken. Dit is remineralisatie.

Wie profiteert het meest?

Iedereen kan baat hebben bij extra gebitsbescherming, maar degenen die vooral kunnen profiteren zijn mensen die:

• lekker snacken
• een slechte mondhygiëne hebben
• weinig of geen toegang hebben tot een tandarts
• volg diëten met veel suikers of koolhydraten
• bruggen, kronen, beugels en andere restauratieve procedures hebben gehad;
• een voorgeschiedenis heeft van tandbederf of gaatjes

De meeste volksgezondheidsinstanties en medische verenigingen over de hele wereld bevelen kinderen en volwassenen aan wat fluoride krijgen om hun tanden te beschermen tegen tandbederf.

Hoeveel fluoride wordt aanbevolen?

Het ministerie van Volksgezondheid stelt het optimale fluorideniveau voor het voorkomen van tandbederf vast op 0,7 ppm of 0,7 milligram (mg) in elke liter water.