Lulo zijn kleine, ronde vruchten, ongeveer 6 centimeter in diameter en bedekt met een aanhoudende kelk. Bij rijpheid is de dikke schil helder oranje met een gladde, leerachtige textuur en kan bedekt zijn met fijne, stekelige haren die gemakkelijk kunnen worden weggeborsteld. De groenachtige pulp is verdeeld in vier secties en heeft een geleiachtige consistentie en kleine, lichtgele zaden. De smaak is licht zoet en zuur met tonen van citroen, ananas en kiwi. Rijpe Lulo zijn delicaat en gemakkelijk gekneusd.

Seizoenen/Beschikbaarheid

Lulo is het hele jaar door verkrijgbaar met een hoogseizoen in de wintermaanden.

Actuele feiten

Lulo of Naranjilla, wat in het Spaans “kleine sinaasappel” betekent, zijn de vruchten van een grote, subtropische, bossige plant. Ze worden ook wel Naranjilla de Quito genoemd en zijn botanisch geclassificeerd als Solanum quitoense. Lulo is een lid van de nachtschadefamilie en is verwant aan aubergines, tamarillo en tomaten. De planten hebben de karakteristieke pluizige bladeren en vruchten, waarbij sommige variëteiten een centimeter lange paarse stekels op de bladeren en stengels dragen. Lulo wordt over het algemeen geoogst terwijl het nog halfgroen en onderrijp is om het fruit tijdens het transport te beschermen en hun pluizige coating wordt verwijderd voordat het op de markt komt.

Voedingswaarde

Lulo is een goede bron van vezels, vitamine A, C en K, caroteen en fosfor. Ze bevatten ook calcium en kleine hoeveelheden vitamine B-complex en ijzer.

Toepassingen

Lulo wordt vaak rauw gegeten, het fruit wordt gehalveerd, gezouten en het vruchtvlees wordt eruit geperst en de schil wordt weggegooid. Onrijpe vruchten hebben tot een week nodig om te rijpen, de huid wordt donkerder en de textuur wordt zachter. Ze worden het meest gebruikt voor het maken van sap. Van Lulos kunnen jam, gelei en sauzen worden gemaakt. De pulp wordt gebruikt als vulling in gebakken goederen, vaak gecombineerd met bananen, en voor het maken van ijs, sorbet of sorbet. Ze worden gebruikt in hartige vleesstoofschotels en secos. In Colombia wordt Lulo-sap gefermenteerd tot wijn. Lulo is zeer bederfelijk als het eenmaal rijp is en is na rijpheid slechts een dag of twee houdbaar bij kamertemperatuur. Onrijpe vruchten zijn tot een maand houdbaar in de koelkast.

Etnische/culturele informatie

De teelt in Colombia is toegenomen en verschillende bedrijven daar produceren pulp en sap, die vers of diepgevroren worden verkocht en het hele jaar door online en op markten verkrijgbaar zijn.