De bijna cilindrische Cassabanana groeit op lange, snelgroeiende wijnstokken, die doorgaans een sterk latwerk of ondersteuning nodig hebben voor de lommerrijke, hangende wijnstokken die tot 15 meter lang kunnen worden. De gladde huid van Cassabana’s rijpt van groen naar een dieprode of bordeauxrode kleur met een wasachtig uiterlijk. Het aroma van het fruit neemt toe naarmate het rijpt; het heeft een sterke, zoete, meloenachtige geur. De vrucht duurt lang om te rijpen en vereist hoge temperaturen om te rijpen. Cassabanana’s worden overal van 30 tot 60 centimeter lang en tot 12 centimeter dik. De schil is taai, zoals die van een watermeloen, en oneetbaar. Binnenin is het stevige vruchtvlees geeloranje en is er een grote zaadholte die langs de lengte van de vrucht loopt. De grote, zwarte zaden lijken op die van een pompoen en zijn niet eetbaar. Cassabanana’s smaken naar meloen met een vleugje banaan (waarvan sommigen zeggen dat het zijn gebruikelijke naam heeft verdiend). Jong fruit wordt als groente geoogst en smaakt naar komkommer.

Seizoenen/Beschikbaarheid

Cassabanana’s zijn verkrijgbaar in de zomer- en herfstmaanden, en soms het hele jaar door in tropische gebieden.

Actuele feiten

Ondanks de algemene naam is Cassabanana (spreek uit als casa-ba-na-na) helemaal geen banaan, maar een lid van de familie Cucurbitaceae (pompoen). De vrucht heeft het uiterlijk van een gigantische, rode komkommer. Wetenschappelijk staat het bekend als Sicana odorifera, het epitheton is een knipoog naar het langdurige, aangename aroma. Het is ook bekend als Sikana en Melocoton, evenals Musk-komkommer of Geurige meloen. Cassabanana’s zijn subtropische planten, hoewel ze zich zullen aanpassen aan verschillende omgevingen en kunnen worden gekweekt in gematigde klimaten.

Voedingswaarde

Cassabana’s zijn een goede bron van vitamine C, vitamine B-complex en de mineralen calcium, fosfor en ijzer. Cassabanana’s bevatten ook caroteen, dat de vrucht zijn oranjekleurige vruchtvlees geeft en belangrijke antioxiderende voordelen biedt.

Toepassingen

Cassabanana’s worden meestal gesneden en rauw gegeten, met of zonder suiker. Onrijpe vruchten worden als groente gebruikt, toegevoegd aan soepen en stoofschotels of gecombineerd met vis. De vrucht wordt gehalveerd en een deel of al het fruit wordt gebruikt. Snijd de cassabana’s in de lengte door en schep de zaadjes en eventueel draderig vruchtvlees eruit. Gebruik een lepel om het vruchtvlees te verwijderen dat kan worden geperst of gepureerd en in dranken kan worden gebruikt. Het vruchtvlees kan ook worden gebruikt in desserts en zoetigheden. Het wordt ook gebruikt om gelei en conserven te maken. Cassabanana’s zijn enkele maanden houdbaar als ze droog en uit de zon worden bewaard. Gesneden porties kunnen meerdere dagen gekoeld bewaard worden.

Etnische/culturele informatie

In Brazilië en delen van Zuid-Amerika worden Cassabanana’s Melao croa of Maracujina genoemd. Zaden van de vrucht worden gebruikt in de traditionele geneeskunde in Brazilië en Puerto Rico om keelpijn en koorts te behandelen. De pulp wordt een nacht in water gedrenkt en de resulterende vloeistof wordt gedronken. Het aangename, aanhoudende aroma van de vruchten heeft geleid tot de gewoonte om ze in linnenkasten en rond het huis te plaatsen als een natuurlijke manier om de lucht te ruiken.